Na današnji dan na Bilinom polju istorijski boks meč imao je šampion Marijan Beneš – Zenicablog je jedini zenički medij koji kontinuirano podsjeća na bitne datume iz istorije našeg grada, i to zahvaljujući, između ostalog, prisjećanju naših sugrađana. Tako nam se prije nekoliko dana javio naš sugrađanin Emir Telalović, koji nam je poslao osnovne informacije, podsjećajući da je u vrijeme tog događaja imao devet godina.
Naime, na današnji dan, 25. avgusta prije 40 godina (1979.) u Zenici je održan istorijski boks meč, između našeg šampiona Marijana Beneša i Sandija Toresa (Sandy Torres). Samo dva i po mjeseca nakon što je uništio karijeru Špancu Amani, Beneš je stigao u Zenicu, gdje je za protivnika imao Amerikanca portorikanskog porijekla.
Ovaj ga je nekoliko puta udarao prstom u oko, od treće runde Marijan nije ništa vidio na jedno oko, pa je Benešov menadžer Vili Celer (Villy Zeller) početkom šeste runde podigao je peškir u znaku predaje! Istorijski meč je održan na stadionu Bilino polje, a organizatori ovog bokserskog spektakla bili su Naša Riječ i Radio Zenica.
Jedan od najvećih boksera u historiji Bosne i Hercegovine i Jugoslavije je Banjalučanin, rođen u Beogradu, a odrastao u Tuzli. U Banju Luku ga je čelična pesnica dovela 1967. kada je imao 16 godina. Zakucao je na vrata bokserskog kluba Slavija i tu ostao do kraja takmičarske karijere. U karijeri je 394 puta ulazio u ring. U samo 29 mečeva borilište je napustio pognute glave. Imao je ukupno 39 profesionalnih mečeva, od kojih je 32 puta pobijedio (21 meč nokautom), a šest je izgubio (tri nokautom) i jedan meč je boksao neriješeno.
Iako je imao hepatitis, nije razmišljao od povlačenju s ringa, sve dok nije zbog teške povrede oka okončao karijeru. Pretpostavlja se da je povreda u Zenici okrenula tok njegove karijere. Tokom svoje amaterske karijere, Beneš je osvojio devet naslova prvaka Bosne i Hercegovine, četiri naslova prvaka Jugoslavije i nebrojen broj revijalnih titula.
Na Evropskom amaterskom prvenstvu u boksu održanom 1973. godine u Beogradu osvojio je titulu šampiona Evrope u lako-velter kategoriji. Te godine je proglašen za sportistu godine u izboru lista dnevnog sprotskog lista „Sport“. Ubrzo nakon toga se razbolio od hepatitisa, ali se odlučio za nastavak svoje bokserske karijere. Učestvovao je na Olimpijskim igrama 1976. u Montrealu, Kanada, ali je ispao poslije druge runde takmičenja.
U profesionalce je prešao 1977. godine i veoma brzo stigao u sam vrh evropskog profesionalnog boksa. U Banjoj Luci je 17. marta 1979. godine osvojio titulu profesionalnog Evropskog šampiona u EBU verziji, nokautiravši svog protivnika, boksera iz Francuske, Žilbera Koena, u četvrtoj rundi. Titulu profesionalnog prvaka je uspješno odbranio četiri puta i na kraju ju je izgubio na poene 1980. godine od VBA šampiona Ajub Kalule u meču koji je održan u Danskoj.
Teška povreda oka je uspjela ono što žutica nije mogla, okončala je Benešovu boksersku karijeru. Ne zna se tačno iz kog meča je ova povreda proizašla, po nekima 1983. godine u meču protiv Luisa Minčila, po drugima Beneš je ovu povredu vukao još od od meča u Zenici. Nakon meča u Zenici imao je tri operacije, da bi mu na kraju ljekari morali izvaditi oko i staviti vještačko. Tokom svoje karijere, Beneš je imao nebrojeno puno povreda neke od njih za koje se zna su dvadeset šest puta slomljene kosti na različitim mestima. Povrede glasnih žica koje su uzrokovale da njegov govor postane tih i spor.
Nakon što se povukao iz boksa 1983. godine boksovao je još dva egzibiciona meča tokom devedesetih godina. Izdao je knjigu o sportu “Druga strana medalje”. Uprkos zdravoj dijeti, i redovnim fizičkim aktivnostima, duga karijera boksera poodmaklih godina je imala učinka na njegovo zdravlje. Odbijao je operaciju, iako su ljekari upozoravali da rizikuje smrtonosni moždani udar. Preminuo je 2018. godine.
Kontakt sa portalom Zenicablog možete ostvariti:
email: [email protected]
Viber poruke: +387 60 355 8888
Facebook Inbox: https://www.facebook.com/Zenicablog/
Twitter: https://twitter.com/Zenicablog2010
